تڪرار ۾ آيل ٻن ملڪن طرفان لڙائيءَ کان پاسو ڪندي اهڙا اپاءَ وٺڻ، جن سان ٻنهي ملڪن وچ ۾ هڪ ٻئي تي ويساهه جي فضا بهتر ٿئي، هڪٻئي بابت پريشاني ختم ٿئي ۽ بحراني صورتحال ۾ امڪاني حملي جو خطرو گهٽجي. انهن اپائن وٺڻ جي ضرورت تڏهن محسوس ٿيندي آهي، جڏهن ٻن تڪراري مُلڪن کي هڪ ٻئي جي نيت ۾ شڪ هجي ۽ کين ڊپ هجي ته اڳلي ڌُر تڪرار جو نبيرو جنگ ذريعي ڪرڻ جو ارادو رکي ٿي. پهرين ڌُر ان صورتحال کان بچڻ لاءِ هڪٻئي کي مختلف شعبن ۽ ميدانن ۾ سهولتون ڏيئي هڪ ٻئي تي ويساهه وڌائڻ ۽ امڪاني جنگ جي ڊپ کان آجو ٿيڻ جي ڪوشش ڪنديون آهي. اِهي سهولتون عام طرح فوجي ۽ جاسوسي معلومات جي مٽاسٽا، وڻج واپار ۾ واڌاري، سياسي ۽ ثقافتي وکرن جي ڏي وٺ، هڪ ٻئي جي ملڪ ۾ اچ وڃ تي لڳل پابندي ۾ نرمي، ۽ ڪنهن به اوچتو ٿيندڙ حادثي جي ترت سمجهاڻي لاءِ ٻنهي ملڪن جي اهم حڪومتي ڪارپردارن جي خاص ۽ تُرت رابطي (Hot Line) تي ڳالهه ٻولهه جي شڪل ۾ هونديون آهن. هي قدم ابتدا ۾ ڪجهه فردن، تنظيمن ۽ غير رياستي ڌُرين معرفت شروع ڪيا ويندا آهن. دُنيا ۾ تڪرار گهٽائڻ لاءِ گڏيل قومن سميت مُختلف ادارن ۽ فردن اِن ڏس ۾ اهم ڪردار ادا ڪيو آهي. اهڙين اُپائن جي شروعات ويِڙهه دوران ٻن مها وڏين طاقتن، آمريڪا ۽ سوويت يونين، وچ ۾ ٿي. ڏکڻ ايشيا ۾ اِن جو مثال پاڪستان- ڀارت ناتا آهن. ٻنهي ملڪن جي وچ ۾ اعتماد جي بحاليءَ لاءِ مختلف وقتن تي اپاءَ ورتا ويا آهن. جهڙوڪ واپار ۾ رعايتون ڏيڻ ۽ مختلف وفدن جا دورا وغيره.